Ta strona korzysta z plików cookies, zgodnie z Polityką Cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na działanie plików cookies, w zakresie zgodnym z bieżącymi ustawieniami Twojej przeglądarki internetowej. Kliknij przycisk "Polityka cookies" aby zapoznać się z jej treścią lub przycisk "Zamknij" aby ta informacja nie pojawiała się więcej.
Bylica piołun (Arthemisia absynthium L.) - piołun, piôłnié, piôłn, piołën, piołn, piełnié, ruta
CHARAKTERISTIKA
Piołun mô òsoblëwé strzébrzno-szaré gałązczi ë lëste, te slédné gãsto pò òbù stronach òbrosłé włosama, a téż malinczé żôłté kwiatë. Wòni piołunu z niczim sã nie dô zmilëc – aromaticznô, le gòrzkò-zemistô zwiastëje, że w zelim mòżemë sã spòdzôc wiele etericznëch òléjków. Dobrze rosce w sëchich ë słonecznëch môlach, kòl drodżi, na kamistëch ùrzmach. Kwitnie òd lëpińca do séwnika. Lëste piołunu zawierają gòrzczé glikòzydë, midzë jinyma absyntinã, zawiartą w znónym alkòhòlowim napitkù ò zelony farwie – absince. Drëdżi związk zawiarti w piołunie – tujón – mòże zatrëc człowieka a téż kònie, bëdło ë òwce, temù lepi òpasowac na mòżlëwòsc przedawkòwaniô tegò zela ë stosowac je w kòntrolowanëch dôwkach.
CHARAKTERYSTYKA
Bylica piołun ma charakterystyczne srebrno-szare łodygi i liście, te ostatnie gęsto z obu stron owłosione, oraz drobne żółte kwiaty. Zapachu piołunu nie da się pomylić z niczym innym – atoromatyczny, ale gorzko-ziemisty informuje o tym, że w zielu możemy się spodziewać dużej ilości olejków eterycznych. Dobrze rośnie w miejscach suchych i nasłonecznionych, przy drodze, na kamienistych zboczach. Kwitnie od lipca do września. Liście piołunu zawierają gorzkie glikozydy, m.in. absyntynę, zawartą w słynnym, napoju alkoholowym o zielonej barwie – absyncie. Inny związek zawarty w piołunie – tujon – działa trująco na człowieka oraz konie, bydło i owce, lepiej więc tu uważać na możliwość przedawkowania tego zioła o stosować je w kontrolowanych dawkach.