|
Ta strona korzysta z plików cookies, zgodnie z Polityką Cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na działanie plików cookies, w zakresie zgodnym z bieżącymi ustawieniami Twojej przeglądarki internetowej. Kliknij przycisk "Polityka cookies" aby zapoznać się z jej treścią lub przycisk "Zamknij" aby ta informacja nie pojawiała się więcej.
|
|
Na Kaszubach ogród nigdy nie był tylko zbiorem roślin. Był szeptem ziemi, opowieścią zaplątaną w korzenie, zapachem mięty unoszącym się nad misą mleka, gdy wracało się z pola o zmierzchu. Tu każda roślina miała swoje imię, a czasem i twarz – Borowa Ciotka zaglądała zza pnia, Pólnica przemykała przez dojrzałe zboże, Jabłoń w sadzie miał duszę starszej kobiety lub starca, który to wszystko pamięta.
Projekt „Kaszubski Ogród – zapachy ziół / Kaszëbsczi ògród – zélnô pôcha” jest kontynuacją idei „Matczynego Ogrodu”. Tym razem ogród zakwitnie w Kiełpinie, przy świetlicy Wspólna Chata. Jego zapachy i dźwięki, jego barwy i smaki mają połączyć pokolenia – babki i wnuczki, ojców i synów – w rozmowie, która toczy się od zawsze: jak słuchać natury i jak z nią być.
W tej edycji sięgamy po inspirację z wiersza Ewy Warmowskiej „Zélnô pôcha”, w którym kaszubskie zioła nie są tylko dodatkiem do kuchni czy medycyny ludowej, ale całym światem znaczeń. W świecie Kaszub zapach był bramą do pamięci: kadzidło z jałowca i bylicy odpędzało złe duchy, dym z ziół leczył i oczyszczał. Dziś, kiedy sztuka kadzidlarska niemal znika pod ciężarem cywilizacji, chcemy ją ocalić, przypomnieć i oddechem przywrócić do życia.
???? Nasz ogród wzbogaci się o kolejne kaszubskie rośliny – te, o których mówiły legendy i które w podaniach miały moc większą niż słowa. Będziemy snuć opowieści o duchach pól i lasów, o jeziorach, które miały swoje strażniczki, o rzekach, które karały za brak szacunku.
Projekt to nie tylko ogród. To także warsztaty i podcasty – rozmowy z badaczami legend, zielarkami, zielarzami, strażnikami pamięci. Będziemy pytać o związki roślin z bóstwami i demonami kaszubskimi, o ich miejsce w obrzędach przejścia, w rytuałach pór roku, w codziennym chlebie i codziennej ciszy.
Niech ten ogród stanie się miejscem, gdzie wspomnienie miesza się z teraźniejszością, a zapach mięty, bylicy czy jałowca będzie prowadził nas jak nić Ariadny – w stronę pamięci, w stronę wspólnoty, w stronę ziemi, która zawsze była matką.
Projekt „Kaszubski Ogród – zapachy ziół / Kaszëbsczi ògród – zélnô pôcha. Cykl działań zachowujących i promujących kulturę ludową” jest dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programu Narodowego Centrum Kultury: Etno Polska. Edycja 2025.
